Hedy Abeling 

Geboren in Ter-Apel (1965)

Ubbo Emmius Groningen 1991 / DBKV Academie Minerva Groningen 2020

 

Hedy Abeling maakt hedendaags driedimensionaal werk, waarin ze zoekt naar verbinding tussen verschillende werelden en naar de andere kant van het ons bekende.

Toen eind 2020 de uitnodiging kwam om te exposeren in Museum Klooster Ter Apel, liet ze zich inspireren door de historie van haar geboortegrond. Er ontstond een zoektocht naar wat het wezen van 'het heilige' is. Dit bracht Abeling tot het inzicht dat iemand die zich wendt tot het heilige, in wezen op zoek is naar een ervaring van heelheid te midden van alle tegenstellingen van het bestaan. In de 'Lumini' verbindt ze tegenstellingen, zoals figuratie en abstractie, open en gesloten, organisch en geometrisch. Belangrijke inspiratiebronnen voor de 'Lumini' zijn beeldhouwers als Gislebert (12e eeuw), Hans Arp (1886-1966) en Elmar Trenkwalder (1955).

Ook haar andere beelden hebben vaak een naar binnen gekeerde uitstraling en zijn uitdrukkingen van menselijke gemoedstoestanden. Het gaat haar niet zo zeer om de anatomie als wel om de 'aanwezigheid' en 'bezieling' en het mysterie van het mens-zijn met alle tegenstrijdigheden die daarbij horen. Andere inspiratiebronnen zijn de Belgische beeldhouwer José Vermeersch (1922-1997) en de schilder Neo Rauch (1960) die werkelijkheden in elkaar laat overvloeien, zoals in dromen.

De beelden zijn gemaakt van steengoedklei en hebben een onbewerkte, soms met engobe gekleurde huid. Ze werkt associatief en intuïtief, zonder schetsen vooraf, zodat beelden zoveel mogelijk vanzelf ontstaan. Het werken in series helpt haar tot grotere verdieping te komen, net als de rust, stilte en intimiteit van een atelier aan huis. Ze werkt tevens parttime als docent beeldende kunst en vormgeving.