Ruimtelijk werk
Hedy Abeling
Geboren in Ter-Apel (1965)
Ubbo Emmius Groningen 1991 / DBKV Academie Minerva Groningen 2020
Hedy Abeling maakt hedendaags driedimensionaal werk rondom existentiële vragen.
Het recente werk is ontstaan vanuit een oude wens moderne heiligenbeelden te maken. Een uitnodiging van Museum Klooster in Ter Apel voor een expositie gaf de aanzet. Hoewel de geschiedenis van het klooster het vertrekpunt vormde, werd het steeds meer een zoektocht naar wat nu eigelijk heilig is. Beeldend werkt ze graag met uitersten en combineert ze figuratie met abstractie, open met gesloten en geometrisch met organisch. Zo ontstaan ongrijpbare en bezielde wezens, dikwijls met naar binnen gerichte blikken, doorleefde gelaten, kinderlijke eenvoud en openheid. Ze laten menselijkheid zien en een verlangen naar vertraging en verstilling. Haar inspiratiebronnen zijn uiteenlopend, van kunstenaars als Gislebertus (12e eeuw), Hans Arp en Elmar Trenkwalder tot en met een eigenzinnige artiest als Kate Bush.
Eerder werk vloeide voort uit een fascinatie voor scheppingsverhalen en wetenschappelijke inzichten over het ontstaan van het universum. Als materie slechts ruimte is, hoe wordt het dan een waarneembare verschijningsvorm? Ze maakte abstracte werken door ordening en uitdijing van organische en geometrische vormen, die herinneren aan hemellichamen, kristalvorming, mineralen of apparaten.
De sculpturen zijn gemaakt van klei en hebben een onbewerkte huid, soms gekleurd met engobes. Ze werkt intuïtief, zodat de beelden zichzelf creëren. Het is als het aangaan van een gesprek, of een reis in de onmetelijkheid van de binnenwereld. Eén van haar favoriete uitspraken komt van Albert Einstein: ‘Ik denk 99 keer en vind niets. Ik stop met denken, zwem in de stilte en de waarheid komt naar mij toe’. Haar werk onstaat vanuit rust en stilte en de intimiteit van een atelier aan huis, naast een deeltijdbaan als docent beeldende kunst en vormgeving.